 |
|
Εισαγωγή
Τα τελευταία χρόνια άρχισε να λειτουργεί σε μία φίλη η εσωτερική ακοή και ο μηχανισμός εσωτερικής υπαγόρευσης κάποιων κειμένων. Απ' την αρχή ήταν φανερό ότι προέρχονταν από μία Φωνή, η οποία δεν βρίσκεται στη Γη. Σύντομα αντιληφθήκαμε ότι επικοινωνούσαμε με τους Διδασκάλους Ζάντος, Ιησού, Aivanhov, Ιλλαρίωνα, Δία και τον Υιό.
Οι Επιστολές των Διδασκάλων, αρχικά, είχαν σκοπό την πρακτική καθοδήγηση της φίλης πάνω σε θέματα της τρέχουσας, καθημερινής ζωής της, ενώ αργότερα προσέλαβαν τις διαστάσεις ενός ολοκληρωμένου φιλοσοφικού συστήματος καθώς δίνουν απαντήσεις σε ένα μεγάλο φάσμα των πνευματικών αναζητήσεων του ανθρώπου σε φιλοσοφικά, μεταφυσικά και άλλα θέματα.
Τα Κείμενα αυτά επενέργησαν δραστικά και εξ αρχής στη ζωή όλων μας. Απαντούσαν συγχρονισμένα και στα δικά μας ερωτήματα, στις συγκυρίες της δικής μας ζωής. Αποτελούν για μας μοναδικό σημείο αναφοράς. Μας υπενθύμισαν ένα μεγαλείο που είχαμε κατά καιρούς αμελήσει, ανέσυραν από μέσα μας τη γνώση για την αλήθεια και το σκοπό της ύπαρξής μας. Έτσι, λοιπόν, κρίναμε σκόπιμη την ευρύτερη διάδοσή τους.
Κλείνοντας, αναφέρουμε ότι οι Επιστολές παρατίθενται όπως ακριβώς υπαγορεύθηκαν, χωρίς καμία απολύτως δική μας παρέμβαση. Αφαιρέθηκαν ελάχιστα μόνο σημεία, τα περισσότερο προσωπικά, χωρίς ευρύτερη λειτουργικότητα. Σε παρένθεση, με πλάγια στοιχεία, υπάρχουν κάποιες επεξηγηματικές σημειώσεις, οι οποίες διευκολύνουν την κατανόηση των νοημάτων. Όπου βεβαίως, υπάρχουν παρενθέσεις με όρθια στοιχεία, αυτές ανήκουν στο κείμενο του Διδασκάλου. Επίσης, στα κείμενα των σελ. 61, 62, 94 και 96 υπάρχουν διάλογοι, όπου σε παρένθεση με πλάγια στοιχεία περιέχεται η νοερή ερώτηση της γράφουσας. Τέλος, έχει σημασία οι Επιστολές αυτές να διαβαστούν με τη σειρά που παρατίθενται, δεδομένου ότι η διδασκαλία δίνεται προοδευτικά και η γνώση χτίζεται βαθμιαία.
«Το Εν»
