ΠΟΛΙΤΕΙΑ 616b-617d

Η μεταθανάτια ανταμοιβή των δικαίων
και τιμωρία των αδίκων

Όταν ο καθένας τους συμπλήρωνε εφτά μέρες στο λιβάδι, έπρεπε την όγδοη μέρα να ξεκινήσουν και να πορευτούν, και την τέταρτη μέρα έφτασαν σε σημείο απ' όπου έβλεπαν ένα φως που διαπερνούσε από ψηλά όλο τον ουρανό και τη γη, ίσιο σαν κολόνα και παρόμοιο με την ίριδα, όμως λαμπρότερο και διαυγέστερο. Σ' αυτό έφτασαν μετά από μιας μέρας πορεία, και είδαν εκεί στη μέση του φωτός να είναι οι άκρες των δεσμών του τεντωμένες από τον ουρανό΄ γιατί αυτό το φως ήταν ο σύνδεσμος του ουρανού και σαν τα υποζώματα των πολεμικών καραβιών συγκρατούσε την ουράνια περιφορά. Από τις άκρες των δεσμών κρεμόταν σφιχτά δεμένο το αδράχτι της Ανάγκης, που από αυτό ρυθμίζονται όλες οι περιστροφικές κινήσεις. Ο άξονας αυτού του αδραχτιού και το αγκίστρι είναι από χάλυβα, ενώ το σφοντύλι είναι φτιαγμένο από κράμα χάλυβα με άλλα μέταλλα. Η κατασκευή του σφοντυλιού είναι τέτοιου είδους΄  (ακολουθεί μακροσκελής περιγραφή) Το αδράχτι ολόκληρο γύριζε κατά την ίδια κυκλική περιστροφή, και μέσα στη συνολική περιστροφή οι εφτά εσωτερικοί κύκλοι γύριζαν με ηρεμία κατά την αντίθετη από το σύνολο κατεύθυνση΄ από αυτούς ταχύτερα κινούνται ο όγδοος, δεύτεροι έρχονταν μαζί ο έβδομος, ο έκτος και ο πέμπτος΄ (την) τρίτη ταχύτητα είχε, όπως τους φαινόταν, ο τέταρτος, όπως διέγραφε κύκλο κατά την αντίθετη κατεύθυνση, την τέταρτη ο τρίτος και την πέμπτη ο δεύτερος. Το αδράχτι στρεφόταν το ίδιο ανάμεσα στα γόνατα της Ανάγκης. Και πάνω στον καθένα απ' αυτούς τους κύκλους καθόταν από μια Σειρήνα, που γύριζε μαζί με αυτούς και έψελνε πάντα με την ίδια φωνή και στον ίδιο τόνο, και από τη φωνή των οκτώ σειρήνων, γινόταν μια υπέροχη αρμονική συμφωνία. Ολόγυρα κάθονταν, σε ίση απόσταση μεταξύ τους, τρεις άλλες γυναίκες η καθεμιά στον θρόνο της, αυτές ήταν οι κόρες της Ανάγκης, οι Μοίρες, η Λάχεσις, η Κλωθώ και η Άτροπος, φορούσαν λευκά φορέματα, και είχαν στέμματα στο κεφάλι και τραγουδούσαν στον σκοπό των σειρήνων, η Λάχεσις τα περασμένα, η Κλωθώ τα παρόντα και η Άτροπος τα μελλοντικά. Η Κλωθώ, πιάνοντας με το δεξί της χέρι το αδράχτι, κατά διαστήματα, βοηθούσε την εξωτερική του περιστροφή, η Άτροπος με το αριστερό της έκανε το ίδιο για τις εσωτερικές κινήσεις, και η Λάχεσις, πότε με το ένα χέρι και πότε με το άλλο, βοηθούσε και στην εξωτερική και στην εσωτερική περιφορά.