14 Ιουλίου 1997
Αγαπημένη μαθήτρια, αυτή τη φορά θέλω να σε βοηθήσω διότι βλέπω πως ο πόνος σου είναι βαθύς, τα ερωτήματά σου καίρια και η προσπάθειά σου μεγάλη.
Δε θα αναζητήσουμε τους λόγους που σε έχουν κάνει να υποφέρεις τόσο στο γήινο αυτό κύκλο. Κάποιοι είναι ήδη γνωστοί, και το κυριότερο είναι πως δεν έχει σημασία να ασχοληθείς πλέον με το παρελθόν. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να προσπαθήσεις να αναζητήσεις το θετικό σε οποιαδήποτε φάση ζωής και αν βρίσκεσαι, και όσο δύσκολο και αν είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις. Αναζήτησε τα καλά στοιχεία και όταν τα βρεις, επικεντρώσου σ' αυτά. Όσο για τα άσχημα, εκείνα θα παρέλθουν ούτως ή άλλως ακολουθώντας τη νομοτέλεια. Το να επικεντρώνεσαι στα θετικά δεν σημαίνει πως θα πρέπει να αρχίσεις να «σχεδιάζεις» στο μυαλό σου το μέλλον. Μην ασχολείσαι με το μέλλον. Αυτό που έχεις είναι το παρόν και αυτό μόνο μπορείς να χειριστείς.
Το να σου αποκαλύψω το μέλλον είναι άτοπο και άκαιρο, και αυτό με κάνει να μην μπορώ να σου εξηγήσω εντελώς ξεκάθαρα το τι συμβαίνει. ΆΑλλωστε, θα το γνωρίσεις κάποτε μόνη σου, θα έρθει ο καιρός που όλα θα γίνουν ξανά διαυγή στο μυαλό και την ψυχή σου και τότε θα κατανοήσεις ακριβώς το γιατί έγιναν και γίνονται όλα. Θέλω μόνο να σου υπενθυμίσω να μην καταργείς το παρόν με τον τρόπο που το έχεις δομήσει.
(Δεν καταλαβαίνω τίποτα!)
Είσαι υπό την επήρεια πολύ έντονων συναισθημάτων, γι' αυτό.
Σήμερα σου έδωσα τρία σημάδια, όπως ακριβώς το ζήτησες. Σου προαναγγέλω τη συνέχεια, για να μπορέσεις να σταθείς ακριβώς στη θέση που πρέπει.
Σε προσανατολίζω στο παρόν. Κι άλλες φορές γνώριζες το μέλλον, αλλά δεν μπόρεσε να σε κάνει αυτό να δράσεις σωστά στο παρόν. Γι' αυτό, δεν έχει σημασία να γνωρίζεις το τελικό αποτέλεσμα. Αυτό που είναι σημαντικό είναι η διαδρομή σου ως εκεί. Άλλωστε το κείμενο που ήδη έχεις σε προσανατολίζει, και είναι ακόμα δυσκολότερο να καταφέρεις να ξεφύγεις από τον καταναγκασμό της προσκολλημένης σκέψης γνωρίζοντας από πριν το αποτέλεσμα.
[ ………. ]
Ιησούς